Ağrı Kredi Yurtlar İl Müdürlüğünce tertip edilen “Zoru Başaranlar Kariyer Söyleşileri” programının bu haftaki konuğu İl Müftüsü Tandoğan TOPÇU oldu.
Ağrı İÇÜ Nezahat Çeçen Konferans Salonunda gerçekleşen programa KYK İl Müdürü Cihan DEMİR , KYK Yurt Müdürleri, İl Müftü Yardımcısı Murat Sarı, İl Vaizi Nuri ARSLAN, yurtlarda görev yapan personel, manevi rehberler ile öğrenciler katıldı.
Kur’an-ı Kerim tilavetinden sonra İl Müftüsü TOPÇU, İl müftülüğü makamına gelene kadar geçen süreçte karşılaştığı zorlukları ve çalışma azmini anlattıktan sonra şunları ifade etti: Allah Teala buyuruyor ki “İnsan için çalıştığının bedeli vardır.” ( Necm,59.)
Bu nedenle emekten sonra yemek gelir. Çalışmadıktan sonra, iş işten geçtikten sonra geçmişe yönelik keşkelerimiz bize bir fayda sağlayamayacaktır. Çok zorluklar çektik ama yılmadık. Çalıştık, çabaladık. Bugünlere geldik. Herşeye rağmen Allah’ın nimetlerine sonsuz hamd ediyoruz. Nankörlük yapamayız. Allah Teala buyuruyor: “Gerçekten insan Rabbine karşı nankördür.”( Adiyat; 6)
Allah’ın verdikleri nimetlere karşı biz ne yapıyoruz? Hayatın, gençliğin, vatanın, bayrağın kıymetini iyi bilmeliyiz. Suriyelilerin durumu ortada. Milyarder olanlar ülkemize göçmen olarak sığındılar. Yollara düşenler ekmek su bulamıyorlar. Samimi niyetlerimizle beraber çok çalışmalıyız.“İnsanların en hayırlısı insanlara hizmet edendir” düsturuyla çalışmalıyız. İyiliğin hakim olması adına, Allah rızası için yapacağımız her samimi davranış sonramız için sıkıntılardan kurtuluş vesilesi olacaktır.
Hz Peygamber (sav) bu konuya dair şu bir misal vermektedir: “Sizden evvel geçenlerden üç kişi yola çıktılar. Geceyi geçirmek için bir mağaraya girdiler. Derken dağdan bir taş yuvarlandı ve mağaranın ağzını kapattı.
Bunun üzerine şöyle dediler: “–İyi amellerimizle dua etmekten başka bizi buradan hiçbir şey kurtaramaz!” İçlerinden birisi şöyle dua etti:
“–Allah’ım! Benim çok ihtiyar annem ve babam vardı. Onlardan evvel ne çocuklarıma ne de hayvanlara bir şey içirmezdim. Günün birinde odun toplamak için uzaklara gitmiştim. Onlar uyuyuncaya kadar dönemedim. Akşam yemeklerini hazırladım; fakat onları uyumuş buldum. Onları uyandırmayı ve onlardan evvel âilece süt içmeyi hoş görmedim. Çanak elimde olduğu hâlde onların uyanmalarını bekledim. Nihayet gün ağarmaya başladı. Çocuklar ayaklarımın altında açlıktan ağlıyorlardı. Derken, annem ve babam uyandılar ve sütlerini içtiler.
Allah’ım! Eğer bu işi Sen’in rızan için yapmışsam, bu taştan çektiğimiz belâyı bizden uzaklaştır!”
Bunun üzerine taş bir parça açıldı, lâkin çıkılacak gibi değildi.
İkincisi şöyle yalvardı:
“–İlâhî! Amcamın bir kızı vardı ki, onu herkesten ziyade seviyordum. (Bir rivayete göre: Bir erkek, bir kadını ne kadar sevebilirse, ben de o kadar seviyordum.) Onunla beraber olmak istedim. Lâkin teklifimi kabul etmedi. Birkaç sene sonra bir kıtlığa uğrayınca bana başvurdu. Kendisini bana teslim etmesi şartıyla ona yüz dirhem vereceğimi söyledim. (Çaresiz) kabul etti. Bu sûrette fırsat elverince, (kendisine el uzatacağım sırada o):
«–Allah’tan kork da haksız olarak mührümü bozma!» dedi.
Ben de (Allah’tan korkarak) bu çok sevdiğim kadından (o bana teslim olmak zorunda kaldığı hâlde) uzaklaştım. Verdiğim paraları da ona hibe ettim.
Allah’ım! Eğer bu işi sırf Sen’in rızanı kazanmak için yapmış isem, içinde bulunduğumuz belâyı üzerimizden gider!”
Mağaranın kapısı bir parça daha açıldı, (ancak) yine çıkılabilecek derecede değildi.
Üçüncü şahıs da şöyle dua etti:
“–Allah’ım! Ücretle birkaç amele tuttum ve ücretlerini verdim. Lâkin biri ücretini almadan bıraktı gitti. Onun ücretini ürettim. Onun hesabına mal çoğaldı. Bir müddet sonra o adam yanıma gelerek:
«–Ücretimi ver!» dedi.
Ben de:
«–Şu gördüğün deve, öküz, koyun vs. senin ücretinden üremiştir, al hepsini götür!» dedim.
O da: «–Ey Allah’ın kulu! Benimle alay etme!» dedi.
«–Seninle alay etmiyorum, hakikati söylüyorum.» dedim.
Bunun üzerine malları aldı ve hepsini sürüp götürdü. Hiçbir şey bırakmadı.
İlâhî! Eğer bunu Sen’in rızan için yapmışsam, içinde bulunduğumuz belâyı üzerimizden defet!” (Nihayet) taş, mağaranın ağzından kaydı, onlar da mağaradan çıkarak yollarına devam ettiler. (Buhari, Müslim)
TOPÇU, son olarak gençleri uyararak söyleşisini sonlandırdı: “Gençler! Sizleri bu kıssa üzerinde tefekkür etmeye davet ediyorum. Allah Teala bir ayet-i kerimede şöyle buyurmaktadır: “Bir kere de karar verip azmettin mi, artık Allah’a tevekkül et, (ona dayanıp güven). Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.” (Ali İmran 159.) Azminiz ve Allah’a tevekkülünüz daim olsun. Allah başarılarınızı daim eylesin, önünüze çıkan zorlukları gidersin.”
Gençlerle toplu çekilen fotoğraflardan sonra program sona erdi.
